Eén jaar in de praktijk

Editie: 24.3 - De invloed van politiek op vastgoed

Published on: 27 juni 2017

Sinds afgelopen mei ben ik alweer een jaar aan het werk. Hoe ouder je wordt, hoe sneller de tijd gaat. Elke ochtend in mijn overhemd en met mijn aktetas om 07:00 uur naar het werk, ’s avonds weer retour. Het klinkt eentonig, maar het tegendeel is waar.


Tom Bloemen is anderhalf jaar geleden afgestudeerd op de TU/e bij de leerstoel Real Estate Management & Development. Tom is afgestudeerd op een huisvestigingsvraagstuk, waarbij hij heeft gekeken waar in universiteitsgebouwen face-to-face ontmoetingen plaatsvinden en wat de aard van deze ontmoetingen zijn. Sinds een jaar is hij nu werkzaam als projectmanager bij Stevens Van Dijck in Den Bosch.

 

Sinds afgelopen mei ben ik alweer een jaar aan het werk. Hoe ouder je wordt, hoe sneller de tijd gaat. Elke ochtend in mijn overhemd en met mijn aktetas om 07:00 uur naar het werk, ’s avonds weer retour. Het klinkt eentonig, maar het tegendeel is waar.

Na mijn studie ben ik begonnen bij Stevens Van Dijck; een landelijk werkend adviesbureau op het gebied van bouwmanagement, huisvestingsadvies en vastgoedadvies met het hoofdkantoor in Zoetermeer. En eerlijk gezegd is in mijn functie als projectmanager geen één dag hetzelfde! Drie dagen in de week ben ik in Amsterdam te vinden, waar we een kantoorgebouw transformeren tot een hotel. De andere dagen werk ik aan de verbouwing van een oude industriehal in Tilburg: de LocHal.

Tijdens mijn studie bouwkunde aan de TU in Eindhoven vond ik bijna alle richtingen interessant. De keuze in het tweede jaar voor architectuur, techniek of management, was dan ook geen makkelijke. Mijn architectonische ontwerpen waren te functioneel en de creativiteit bleef achter. De techniek, dus hoe een gebouw in elkaar zit heeft mij altijd geïnteresseerd. Maar eerlijk gezegd zie ik mezelf niet de hele dag bezig in een tekenprogramma of berekeningen maken. Achteraf is de keuze voor de management richting voor mij de beste geweest. Ik heb dit doorgezet in de master ‘Real Estate Management en Development’. Wat het voor mij interessant maakte was dat je uitzoomt op het vastgoed object, maar toch dient te weten hoe het gebouw in elkaar zit.

Tijdens mijn master ben ik secretaris geweest van SERVICE, inmiddels alweer vier jaar geleden. Naast de wekelijkse notulen en de inkomende post was er nog een reden om dit te doen. Via SERVICE ben ik met veel bedrijven in contact gekomen, onder andere tijdens de diverse inhousedagen. Daarnaast heeft het organiseren van de inmiddels vervangen Capita Selecta ook een flinke bijdrage gehad. Het was een verplicht vak en bestond uit een reeks van twintig lezingen gedeeltelijk verzorgd door onze eigen hoogleraren, maar voor het merendeel kregen bedrijven de mogelijkheid om hun kennis en praktijkervaringen te delen. Dit werd compleet in het beheer van SERVICE geregeld.

Bij één van deze lezingen stond het complete proces voor de bouw van een nieuw gebouw centraal. Het kantoor vertelde en presenteerde over welke werkzaamheden daar onderdeel van waren. Ik moet zeggen dat ik het proces(project)management gedeelte, erg interessant vond en wellicht is dit wel doorslaggevend geweest.

Uiteraard was er natuurlijk ook genoeg ruimte voor informele activiteiten. In mijn tijd had SERVICE de traditie om elk jaar een wijn- of whiskeyproeverij te organiseren (ik hoop dat ze dat nu nog steeds organiseren). Het is tenslotte namelijk wel zo dat studenten in het vastgoed op de hoogte moeten zijn van de etiquetten en de bijbehordende drankjes. Ook de kroegentocht kan ik me nog goed herinneren: die hadden we samen met de studievereniging van CME (Of Course) georganiseerd. Succes gegarandeerd! Met een club van zestig personen hebben we Stratum op zijn kop gezet.

Zoals velen afgestudeerden, ben ik na mijn studie gaan backpacken door Azië: een gave en unieke ervaring. Toen ik terug kwam had ik echt zin om mezelf weer nuttig te maken. Eind januari 2016 ben ik begonnen met solliciteren. Op de site van SERVICE stonden enkele vacatures die me wel aanstonden en binnen no-time had ik diverse sollicitaties lopen: bij een projectmanagement kantoor en voor een traineeship bij een aannemer. De ‘ware’ zat er echter nog niet bij. In april ben in naar de carrière dag van zustervereniging BOSS in Delft geweest. Daar maakte ik kennis met Stevens Van Dijck, een landelijk adviesbureau met ca. 35 werknemers actief op het gebied van bouwmanagement, huisvesting-, en vastgoedadvies. Er was direct een klik en slechts drie weken later liep ik het kantoor binnen om te beginnen. Het is een klein bedrijf en daardoor ken je iedereen binnen een mum van tijd. Ik viel gelijk met de neus in de boter, want na drie weken stond er een weekend Ardennen gepland. Paintballen, borrelen en de jacuzzi zijn allemaal voorbijgekomen. Ik voelde me meteen op mijn gemak en onderdeel van het team.

Kennisdelen en ontwikkelen staan hoog in het vaandel bij Stevens Van Dijck. Zo hebben wij eens in de twee weken een Stevens Van Dijck-dag. Iedereen is dan aanwezig op het hoofdkantoor en worden er lezingen, overleggen en workshops georganiseerd. Een gezellige en nuttige dag, waarin je de mogelijkheid hebt om je collega’s weer eens te spreken; als projectmanager zit je namelijk natuurlijk veel bij de opdrachtgevers op locatie of op de weg. Het mooie van werken bij Stevens Van Dijck is dat ik met alle drie de richtingen (bouwmanagement, huisvesting-, en vastgoedadvies) kennis kan maken. Zo ligt de nadruk bij vastgoedadvies veel meer op het opstellen van technische due diligence rapporten en het geven van strategisch advies. Afgelopen jaar was ik betrokken bij de begeleiding van de aankoop van 15 panden van de NS door de verzekeringsmaatschappij a.s.r. Wij hebben a.s.r. voorzien van strategisch advies over het te verwachten onderhoud en de gebreken in kaart gebracht. Dit heeft uiteindelijk de koopsom flink beïnvloed. De inspecties van de gebouwen zelf hebben we vanwege de grootte van de portefeuille uitbesteed. Wel hebben we alles gecoordineerd en de gebreken beoordeeld op grootte en het mogelijke risico. Als rechterhand van a.s.r. zaten we bijvoorbeeld ook bij vergaderingen met de NS, a.s.r. en alle makelaars. Stiekem vond ik het wel erg gaaf om op dat strategisch niveau mee te mogen denken.

(Render door 3D Studio Prins voor Civic Architects)

Stevens Van Dijck heeft veel ervaring met aanbestedingen van vastgoed. Publiek vastgoed moet boven een bepaald bedrag aan de Europese aanbestedingsregels voldoen. Hierdoor werken we veel voor o.a. gemeentes, overheden, theaters en andere (semi)publieke instellingen. Zelf vervul ik de rol van bouwmanager of projectmanager. Momenteel ben ik werkzaam op twee projecten: de LocHal in Tilburg en het Ven project in Amsterdam. Het zijn beide grote ‘miljoenen- projecten’, maar wel compleet verschillend. De LocHal is een industriehal gebouwd in de 19e eeuw van 5.000 vierkante meter. De hal wordt getransformeerd naar een bibliotheek, kunstbalie en Seats2Meet. Daarnaast wordt het ook uitgebreid naar een oppervlakte van 12.000 vierkante meter. Het is een prachtige voormalige NS-werkplaats waar vroeger de locomotieven over de rails naarbinnen reden voor periodiek onderhoud. Wij hebben het ontwerpmanagement gedaan en de aanbesteding voor de aannemer.

De totale transformatie kost naar verwachting zo’n 28 miljoen euro. Het is geen traditioneel bestek, want het is als Design & Build op de markt gezet. De architect ‘The Cloud Collective’ heeft om deze reden slechts een voorlopig ontwerp gemaakt, welke de aannemer compleet gaat uitwerken tot definitief ontwerp. De oplevering staat gepland voor 1 juli 2018. Op dit project werk ik in mijn functie met een van de partners van Stevens Van Dijck samen. Dat is erg leerzaam en is absoluut een voordeel van een kleine organisatie. Je hebt korte lijnen en werkt veel samen; dat vind ik het leuke aan zo’n klein bedrijf. Een andere collega houdt zich in dit project bezig met de complete inrichting van de hal. Kortom, een veelzijdig project.

De andere drie dagen ben ik in Amsterdam te vinden op het Ven project. Het oude KPN kantoor uit 1992 (ongeveer 44.000 vierkante meter bij station Sloterdijk) wordt getransformeerd naar een hotel met 475 kamers. Het bijzondere aan dit project is het feit dat het wordt ontwikkeld door een Israëlische investeerder, die tevens projectleider is van de bouw. Een Roemeense aannemer treedt als hoofdaannemer op, maar daarnaast zijn er ook nog meerdere andere partijen actief die niet direct onder deze aannemer vallen. Stevens Van Dijck is al twee jaar lang actief op het project; in eerste instantie in de rol van ontwerpmanagement, en inmiddels sturen we verschillende aannemers aan in de uitvoering. Zelf ben ik verantwoordelijk voor de complete realisatie van de binnentuin voor een bedrag van zo’n 1 miljoen euro, met enkele fonteinen, grote parasols, en roze zitbanken. Het is erg leuk om zo’n verantwoordelijkheid te hebben.

Met veel plezier kijk ik terug op mijn studententijd. Af en toe knallen om deadlines te halen, om daarna weer rustigaan verder te gaan. Het voordeel van werken is natuurlijk dat de maandelijkse ‘stufie’ wordt vervangen door een mooi salaris en vooral het feit dat je nuttig bezig bent en je iets toevoegt aan de maatschappij. Het nadeel van werken vind ik dat je natuurlijk wel minder vrije tijd hebt, zeker omdat ik drie dagen per week van Den Bosch naar Amsterdam reis. ‘s Avonds met huisgenoten spontaan de kroeg in en om 3 uur thuiskomen onder het mom van ‘we skippen het eerste college-uur wel’ zit er niet meer in. Daarentegen zijn er gelukkig nieuwe leuke dingen in het ‘werkleven’ voor in de plaats gekomen.

Mail the editors